Lepo vreme izmamilo je opet članove redakcije portala Glasa Pirota u gradsku šetnju, samo što ovog puta poželjna destinacija nije bila čuveno zdanje „Bele mačke“, nego još znamenitiji objekat u sklopu Oficirskog doma, podstanarski smešten na istorijskoj lokaciji Momčilovog grada.
Reč je o monumentalnom WC-u čija je izgradnja koštala građane Pirota rekordnih 40 000 evra, da bi se na tu osnovnu cenu troškova ovog slavnog neimarskog poduhvata, nezapamćenog u istoriji grada, pridodalo još 5 000 evra za rekonstrukciju tek izgrađenog objekta. Ovakva radosna vest je duže vremena izazivala pažnju javnosti te smo odlučili da proverimo u kakvom je stanju objekat i šta se sve može dobiti od jednog novog i sveže rekonstruisanog javnog toaleta u istorijskom jezgru grada.
Prvo što sam lično doživeo u dodiru sa čistim luksuzom i besprekornim higijenskim uslovima toaleta jeste želja za eksploatacijom njegove osnovne svrhe – vršenja nužde. Kao što se može videti iz priložene foto-galerije ovakva čistoća i sjaj dovele su me u stanje prijatne fiziološke opuštenosti, dok su estetska i kulturološka komponenta lokacije doprinele boljem doživljaju „protočnosti“ nužde.
Imao sam utisak kao da se nalazim u nekom hotelu sa pet zvezdica negde na Devičanskim ostrvima na Karipskom moru, dok me je žubor vode iz vodokotlića podsetio na lepe vodopade i egzotične slapove kakve imamo na našim staroplaninskim destinacijama. Nije što je naše ali ovaj toalet jeste, po svemu što sam doživeo, jedinstven spoj arhitekture, modernog enterijera i funkcionalnog sanitarnog čvora, kakav nije viđen u istoriji grada od perioda oslobođenja od Osmanskog carstva. Šta bi dao jedan vojvoda Momčilo, mitski praotac Kalea, da je imao jedan takav klozet na svom srednjovekovnom dvoru, uz muzičku pratnju trubadura?
Savršeni lavaboi i besprekorno ulaštene pločice su me teškom mukom naterale da napustim ovaj istorijski toalet po obavljenoj nuždi, ali savetujem svakoga putnika namernika i građanina/građanku da smesta iskoristi priliku da se upozna sa čarima ovog toaleta i ostavi po izlasku poneki lični zapis u knjizi utisaka, koja bi trebalo da se postavi na nekom postamentu na ulazu u ovaj velelepni objekat.
S poštovanjem i uz neizmernu zahvalnost gradskim ocima,
Redakcija Glasa Pirota.